JĘZYKOWO-KULTUROWE DZIEDZICTWO PRO-HUBERTOWSKIE W REGIONIE LUBUSKIM

Abstract

Przedmiotem analizy w niniejszym ar-tykule jest językowo-kulturowe dziedzictwo pro-Hubertowskie w regionie lubuskim.Materiał badawczy stanowią frazy z komponentem święty Hubert (Hubertus) i eponimy, dla których onimem bazowym jest imięświętego, obecne na terenie regionu lubuskiego np. w nazwach organizacji, uro-czystości, obiektów kultu i innych tekstach językowych a także materialne przejawy kultu św. Huberta. Został on wyekscerpo-wany z publikacji internetowych, prasy lo-kalnej, kronik kółłowieckich oraz pozyska-ny z ankiet skierowanych do kółłowieckich, z rozmów z leśnikami, myśliwymi, księżmi, dyrektorem szkoły, lokalną społecznością.Przejawem kultu św. Huberta są miej-sca kultu religijnego, modlitewne wezwania skierowane do świętego, wybór na patro-na szkoły, wykorzystywanie antroponimu Hubert w nazwach kółłowieckich, organi-zowanie uroczystości, których nazwy po-chodzą od imienia świętego a ich program ma związek z jego postawą. Zgromadzony materiał badawczy dowodzi znacznej skali dziedzictwa pro-Hubertowskiego, które jest ważną częścią dziedzictwa kulturowego re-gionu i kraju, zarówno w wymiarze mate-rialnym, jak i pozamaterialnym. W ostatnich latach można zaobserwo-wać ożywienie tradycji Hubertowskich w regionie lubuskim, na co wpływ ma obecny w Polsce w ostatnich kilkudziesięciu latach rozwój czci oddawanej świętemu.